Zaczęło się na Uniwersytecie
Trudne początki

Idea powstania wyższego szkolnictwa medycznego w Łodzi sięga dwudziestolecia międzywojennego. Wtedy to łódzkie środowisko lekarskie zaczęło czynić zdecydowane starania o założenie wyższej szkoły lekarskiej. Zrealizowanie owego przedsięwzięcia było naturalną potrzebą miasta, które w połowie lat 30. XX wieku jako ponad 600-tysięczna metropolia nie posiadało uniwersytetu, na którym kształcono by kadry medyczne. Istniał ówcześnie jedynie oddział łódzki warszawskiej Wolnej Wszechnicy Polskiej i Wyższe Seminarium Duchowne. Działalność kliniczną wyższej uczelni medycznej można było oprzeć na specjalistycznej bazie medycznej tworzonej przez medyków, zrzeszonych w Łódzkim Towarzystwie Lekarskim, powstałym w 1886 roku i oddziale łódzkim Warszawskiego Towarzystwa Higienicznego, założonym w 1901 roku. Konsekwencją powyższych działań podejmowanych nieprzerwanie od połowy XIX stulecia było stworzenie instytucji profilaktycznych, takich jak ochronki, sanatoria, Kropla Mleka, sierocińce, izby porodowe oraz diagnostyczno-leczniczych, czyli szpitali i przychodni. W dwudziestoleciu międzywojennym powstały kolejne zakłady, między innymi najnowocześniejszy w kraju 635- łóżkowy Szpital Kasy Chorych,

Uniwersytecki Szpital Kliniczny Nr 1 im. Norberta Barlickiego