Czas przemian
W latach 1980-1981 "rozkwitła" w Uczelni "Solidarność", którą kierował dr Marek Nalewajko. Powstał także Niezależny Związek Studentów.
Pierwsze wybory Władz rektorskich i dziekańskich w 1981 roku stały się niezwykle ważnym momentem w dziejach łódzkiej Akademii Medycznej. Wiązały się one ściśle z wynikiem przemian społeczno-politycznych w 1980 roku w Polsce. Akademia Medyczna odzyskała samorządność i częściową autonomię.
Ogłoszenie stanu wojennego 13 grudnia 1981 r. było dramatycznym wydarzeniem, mającym negatywny wpływ na rozwój nauki. Wiele osób z naszej Uczelni, przebywających wówczas za granicą, nie powróciło do kraju, wiele wyemigrowało ze względów politycznych lub ekonomicznych.
Lata 80. i 90. XX wieku były okresem doskonalenia struktur Uczelni oraz budowania naukowej i dydaktycznej pozycji w kraju i za granicą. W 1985 roku utworzono ostatni z instytutów - Instytut Radiologii, istniejący do końca funkcjonowania Akademii. Tworzyły go: Zakład Diagnostyki Rentgenowskiej, Pracownia Podstawowych Badań Rentgenowskich, Pracownia Neuroradiologii, Pracownia Radiologii Kardiologicznej, Pracownia Angiokardiografii i Hemodynamiki, Pracownia Radiologii Dziecięcej, Pracownia Radiologii Stomatologicznej, Zakład Diagnostyki Obrazowej, Pracownia Tomografii Komputerowej, Pracownia Diagnostyki Radioizotopowej II, Pracownia Diagnostyki Ultrasonograficznej I, Pracownia Endoultrasonografii, Pracownia Technik Komputerowych II, Zakład Medycyny Nuklearnej i Radiologii, Pracownia Diagnostyki Radioizotopowej I, Pracownia Radiofarmacji, Pracownia Technik Komputerowych I, Pracownia Fizyczna, Pracownia Diagnostyki Ultrasonograficznej II, Pracownia Radioimmunologii.
W strukturach Wydziału Lekarskiego na przestrzeni 52 lat istnienia Uczelni utworzono 5 oddziałów. Jak wspomniano wyżej, najstarszym był Oddział Stomatologiczny. Do 1970 roku posiadał on cztery katedry: Katedrę Chirurgii Stomatologicznej i Klinikę Chirurgii Szczękowo-Twarzowej, Katedrę i Zakład Stomatologii Zachowawczej, Katedrę i Zakład Protetyki Dentystycznej oraz Katedrę i Zakład Ortodoncji. W 1971 roku w ramach Oddziału powstał uczelniany Instytut Stomatologii. Pierwotnie istniejące katedry zostały przekształcone w zakłady: Zakład Protetyki Stomatologicznej, Zakład Ortodoncji, Zakład Chorób Błony Śluzowej Jamy Ustnej i Przyzębia, Zakład Stomatologii Dziecięcej, Zakład Stomatologii Zachowawczej, Zakład Chirurgii Stomatologicznej, Pracownia Radiologii i Fizykoterapii, Międzyzakładowa Pracownia Naukowa oraz Pracownia Filmu Naukowego i Fotografii. Powyższe jednostki umieszczone były przy ul. Nowotki 21 (obecnie ul. Pomorskiej) oraz przy ul. Kilińskiego 24. Instytut posiadał własną bibliotekę dla nauczycieli akademickich i studentów. W 1985 roku został utworzony nowy Zakład Propedeutyki i Diagnostyki Stomatologicznej. W 1996 roku Instytut Stomatologii otrzymał nową siedzibę w Centrum Kliniczno-Dydaktycznym przy ul. Czechosłowackiej 8/10 (obecnie ul. Pomorska). W tym samym roku powstał Zakład Neurologii i Zaburzeń Czynnościowych Narządu Żucia. W 2001 roku w ramach Oddziału Stomatologicznego otwarto Szkołę Technik Dentystycznych. 23 maja 2002 roku Oddział Stomatologiczny przekształcono w Wydział Stomatologiczny, który 6 września 2002 roku przyjął nazwę Wydziału Lekarsko-Dentystycznego.
W 1986 roku przy Wydziale Lekarskim utworzono Oddział Lekarsko-Higieniczny. W jego miejscu od 1 października 1994 roku rozpoczął działalność Oddział Higieny i Profilaktyki Medycznej, który 25 stycznia 1996 roku zmienił nazwę na Oddział Zdrowia Publicznego - pierwszy tego typu w polskich uczelniach medycznych. Dnia 1 października 2001 r. został on przekształcony w Wydział Nauk o Zdrowiu.
Odzyskanie niepodległości przez Polskę w 1989 r. zaowocowało międzynarodową wymianą specjalistów i studentów w ramach praktyk studenckich, stypendiów i staży. W 1993 roku utworzono ostatni z oddziałów Wydziału Lekarskiego - Oddział Kształcenia Podyplomowego, ukierunkowany między innymi na resortowy program kształcenia lekarzy rodzinnych.