Lata 70 i 80 - dynamiczny rozwój
Lata 70. i 80. XX wieku były okresem doskonalenia struktur Uczelni oraz budowania naukowej i dydaktycznej pozycji w kraju i za granicą.

Główny nacisk w podejmowanych działaniach położono na rozwój własnej kadry naukowo-dydaktycznej oraz na podejmowanie działań nadających Uczelni odpowiednią rangę w środowisku naukowym. W 1974 roku ostatecznie zakończono proces tworzenia Uczelni. Wtedy to w jej strukturach utworzono następujące Instytuty:

• Instytut Biologiczno-Morfologiczny (komendant - gen. bryg. prof. dr hab. Wiesław Łasiński) z Zakładami: Anatomii Człowieka, Biologii, Histologii, Ana­tomii Patologicznej (Patomorfologii Klinicznej);
• Instytut Fizjologiczno-Biochemiczny (komendant - płk prof. dr hab. Józef Sysa, następnie płk prof. dr hab. Henryk Tchórzewski) z Zakładami: Biochemii, Chemii Ogólnej, Biofizyki, Farmakologii, Fizjologii, Mikrobiologii Lekarskiej, Patofizjo­logii;
• Instytut Higieny Psychicznej (komendant - płk prof. dr hab. Zdzisław Rydzyński) w składzie: Klinika Psychofizyczna, Zakład Psychologii Klinicznej, Centralna Przychodnia Psychologiczna w Warszawie;
• Instytut Medycyny Morskiej (komendant - kmdr prof. dr hab. Kazimierz Ulewicz, później kmdr prof. dr hab. Kazimierz Dęga) z Zakładami: Higieny i Ergono­mii Medycyny Morskiej, Medycyny Podwodnej, Epidemiologii i  Medycyny Tropi­kalnej;
• Instytut Medycyny Wewnętrznej (komendant - płk prof. dr hab. Władysław Tkaczewski, następnie płk prof. dr hab. Konstanty Markiewicz) w składzie: Kliniki I-IV Chorób Wewnętrznych, Chorób Płuc, Obserwacyjno-Zakaźna oraz Zakłady Analityki lekarskiej i Farmakologii Klinicznej (od 1979 r.);
• Instytut Medycyny Wojskowej (komendant - płk prof. dr hab. Andrzej Słowiński) z Zakładami: Organizacji Ochrony Zdrowia Wojsk, Organizacji Ochrony Zdrowia i Służby Zdrowia Obrony Cywilnej, Higieny i Epidemiologii, Ochrony Radiologicznej i Toksykologii, Farmacji Wojskowej, Taktyki i Rodzajów Wojsk;
• Instytut Narządów Zmysłów (komendant - płk prof. dr hab. Zofia Krawczyk) z Klinikami: Laryngologiczną, Okulistyczną, Neurologiczną, Neurochirurgiczną (od 1975 roku), Chirurgii Twarzowo-Szczękowej;
• Instytut Chirurgii (komendant - płk prof. dr hab. Jan Leńko, później płk prof. dr hab. Bronisław Kozłowski i płk prof. dr hab. Stanisław Barcikowski) z Klinikami: I Chirurgiczną, II Chirurgiczną, Chirurgii Urazowej, Chirurgii Polowej i Ortopedii, Urologiczną oraz Zakładem Anestezjologii.

Poza strukturą Instytutów znalazły się Katedry: Chorób Dzieci, Ginekologii i Położnictwa z Kliniką Historii Medycyny z Muzeum, Medycyny Sądowej, Ra­diologii Lekarskiej, Nauk Społecznych i Zakład Dydaktyki (przejściowo) oraz unikal­ne Muzeum Polskiej Wojskowej Służby Zdrowia (obecnie Muzeum Uniwersytetu Medycznego), stanowiące największą tego typu placówkę wystawienniczą w kraju (zbiór malarstwa, starodruków, narzędzi lekarskich itp.).
Ważnym wydarzeniem w dziejach Wojskowej Akademii Medycznej było nadanie jej imienia. Patronem Uczelni został gen. dyw. prof. dr med. Bolesław Szarecki, inicjator powstania wyższego medycznego szkolnictwa wojskowego w Łodzi. Uroczystość nadania imienia miała miejsce 5 maja 1975 roku. Od tego momentu każda rocznica tego wydarzenia była świętem Uczelni.

W 1982 roku WAM wzbogaciła się o nowoczesny obiekt przeznaczony dla Instytutu Diagnostyki - patomorfologii, analityki lekarskiej i medycyny sądowej oraz ukończono budowę pływalni, a następnie hali spor­towej. Rok później utworzono II Klinikę Chorób Płuc, a w 1985 roku Zakład Medycyny Sportowej. W 1992 roku władze WAM podjęły współpracę z podobnymi placówkami na Zachodzie: Uni­wersytecką Uczelnią Medyczną Armii USA, Sanitarną Akademią Bundeswehry w Mo­nachium, Szkołą Służby Zdrowia Armii Francuskiej w Bordeaux i Czeskiej w Hradec Kralove.